„Kochajcie się nawzajem jak bracia. Czyńcie dobro wszystkim, nikomu nie wyrządzajcie krzywdy… Powiedzcie moim chłopcom, że czekam na nich wszystkich w raju.” 

W tym szczególnym czasie Wielkiego Postu, wspólnota naszego oratorium zawitała u salezjanów w Pogrzebieniu, aby wspólnie przeżyć dni skupienia. Była to wspaniała okazja do wyciszenia się, i spojrzenia na rzeczywistość wokół nas z innej perspektywy. 

Główne rozważania opierały się na relacjach. Tuż po dotarciu na miejsce nasza wspólnota uczestniczyła w drodze krzyżowej wprowadzającej w klimat wyjazdu. 

Po krótkiej przerwie na posiłek przyszedł czas na konferencje, na której wysłuchaliśmy słów księdza Pawła i świadectwa kleryka Rafała. Następnie rozpoczęliśmy adorację Najświętszego Sakramentu, która przybrała niecodzienną formę – zamiast czasu w ciszy, przeznaczyliśmy go na rozmowy indywidualne. Taka forma dała nam niesamowitą przestrzeń do wyrażenia swoich uczuć względem osób dookoła, które powszechnie pozostają niewypowiedziane. 

Resztę wieczoru, po zakończeniu adoracji, spędziliśmy na wspólnych grach i rozmowach, a później udaliśmy się na spoczynek.

Dzień drugi przywitaliśmy Mszą Świętą. Następnie przyszedł czas na śniadanie, po którym udaliśmy się do Pałacu Larischow – czyli klasztoru sióstr salezjanek w Pogrzebieniu. Na miejscu poznaliśmy historię św. Marii Dominiki Mazarello jak i również samo działalność zgromadzenia. 

Wizytę upamiętniliśmy wspólnym zdjęciem, po którym wróciliśmy do ośrodka. 

Czekała na nas ostatnia tego wyjazdu konferencja, a zaraz po niej praktykowane przez księdza Bosko „ćwiczenia dobrej śmierci”. Jan Bosko uwrażliwiał swoich wychowanków, żeby dbając o stan łaski uświęcającej nie bać się śmierci. 

Na koniec udaliśmy się na wspólne pieczenie kiełbasek, po którym czekała nas droga powrotna. 

Tekst: Magda Baranowska

Czytaj więcej na: salezjanieoswiecim.pl