- ks. Jan Świerc SDB – dyrektor w Zakładzie ks. Bosko w Oświęcimiu
- ks. Włodzimierz Szembek SDB – wychowawca w Zakładzie ks. Bosko w Oświęcimiu,
- ks. Ignacy Antonowicz SDB – wychowanek Szkoły i wychowawca w Zakładzie ks. Bosko w Oświęcimiu,
- ks. Ignacy Dobiasz SDB – wychowanek Szkoły i wychowawca w Zakładzie ks. Bosko w Oświęcimiu,
- ks. Franciszek Harazim SDB – wychowanek Szkoły i wychowawca w Zakładzie ks. Bosko w Oświęcimiu,
- ks. Franciszek Miśka SDB – wychowanek Szkoły i wychowawca w Zakładzie ks. Bosko w Oświęcimiu,
- ks. Ludwik Mroczek SDB – wychowanek Szkoły i wychowawca w Zakładzie ks. Bosko w Oświęcimiu,
- ks. Kazimierz Wojciechowski SDB – wychowanek Szkoły i wychowawca w Zakładzie ks. Bosko w Oświęcimiu,
- ks. Karol Golda SDB – wychowanek Szkoły i wychowawca w Zakładzie ks. Bosko w Oświęcimiu,
We wtorek, 3 grudnia, konsultorzy teolodzy Dykasterii ds. Kanonizacyjnych, w czasie specjalnego kongresu wydali pozytywną opinię w sprawie męczeństwa Sług Bożych ks. Jana Świerca i ośmiu towarzyszy, salezjanów kapłanów, zamordowanych in odium fidei w niemieckich obozach zagłady w latach 1941-1942. “Positio super martyrio” zostało przekazane w dniu 21 lipca 2022 r. Przygotował je zespół w składzie: ks. Szczepan Tadeusz Praśkiewicz OCD – relator, ks. Pierluigi Cameroni SDB – postulator i dr Mariafrancesca Oggianu, współpracująca z postulatorem. Dziewięciu konsultorów zostało poproszonych o wydanie opinii w sprawie heroiczności cnót i męczeństwa Sług Bożych. W oparciu o ich opinię kardynałowie i biskupi, członkowie Dykasterii, będą mogli teraz wyrazić swój osąd na temat męczeństwa Sług Bożych.
27 czerwca 1941 r. w niemieckim obozie koncentracyjnym Auschwitz zostali zamordowani ks. Jan Świerc, ks. Ignacy Dobiasz, ks. Franciszek Harazim i ks. Kazimierz Wojciechowski; co ostatni ponieśli śmierć w tym samym czasie. Sługa Boży ks. Ignacy Antonowicz zmarł trzy tygodnie później, 21 lipca 1941 roku, po maltretowaniu, jakiego doznał 27 czerwca 1941 r. Zaś w dniu 5 stycznia 1942 r. w wyniku tortur i po licznych operacjach zmarł także Sługa Boży ks. Ludwik Mroczek. Kilka miesięcy później, 14 maja 1942 r., w tym samym obozie został rozstrzelany ks. Karol Golda, oskarżony o spowiadanie dwóch żołnierzy niemieckich. Natomiast 7 września 1942 r. w obozie Auschwitz zmarł także Sługa Boży Włodzimierz Szembek, a przyczyną śmierci również były tortury. Wszyscy wymienieni Słudzy Boży należeli do Inspektorii Krakowskiej pw. św. Jacka. Do tej grupy dołącza również ks. Franciszek Miśka, który należał do Inspektorii Pilskiej pw. św. Wojciecha, a który poniósł śmierć w niemieckim obozie koncentracyjnym w Dachau (Niemcy) w dniu 30 maja 1942 r., także z powodu maltretowania i zadanych tortur.
Sługa Boży ks. Jan Świerc i ośmiu towarzyszy dają świadectwo, że właśnie wtedy, gdy wydaje się, że śmierć odniosła triumf, prawdziwymi zwycięzcami są ci, którzy cierpiąc z powodu wiary, potrafią w niezwykły sposób uczestniczyć w Krzyżu Chrystusa i przylgnąć do Jego zbawczego planu. Istotnie, jak twierdzi papież Franciszek, “Pan umacnia zawsze, nie dopuszcza do tego, by nam brakowało mocy. Pan nie wystawia nas na większą próbę niż możemy znieść. On jest zawsze z nami”. To dlatego tych dziewięciu Sług Bożych było w stanie przyjąć męczeństwo, powtarzając za św. Pawłem: “Wszystko mogę w Tym, który mnie umacnia” (Flp 4, 13).
Wiadomość ta została przyjęta z wielką radością, zwłaszcza przez Inspektorie Krakowską i Pilską i Rodzinę Salezjańską w Polsce, a także wiernych z miejsc, z których pochodzą Słudzy Boży. “Świadectwo męczeństwa tych współbraci salezjanów, którzy z męstwem ponieśli śmierć w imię Jezusa, jest dla nas przykładem do naśladowania, a oni sami są naszymi orędownikami w konsekwentnym przeżywaniu naszego chrztu i wytrwaniu w wierze w godzinie próby i pokusy” – stwierdził ks. Pierluigi Cameroni, postulator ds. kanonizacyjnych Rodziny Salezjańskiej.
Źródło: ANS
Czytaj więcej na: salezjanieoswiecim.pl
