Dobre DNO

W piątek 24 września 2021, Oratorium św. Jana Bosko w Oświęcimiu zorganizowało cykliczną imprezę, DNO, czyli Dobrą Noc Oratoryjną. Animatorzy, wraz z panią Żanetą Skamaj oraz dyrektorem Oratorium ks. Pawłem Bróżem zaprosili młodzież z naszej szkoły do wspólnego spędzenia piątkowego wieczoru.

DNO rozpoczęło się punktualnie o godzinie 20 wspólną modlitwą. Zaraz po niej głos zabrał gospodarz Domu Salezjańskiego, ks. dyrektor Dariusz Bartocha, który powitał młodzież i zachęcił, aby w pełni wykorzystali ten właśnie czas na wspólną zabawę i zdobywanie nowych doświadczeń. Następnie mikrofon przeszedł do rąk ks. Pawła, który również powitał zebranych. Po tej części wszyscy dobrali się w pary i rozpoczęli wieczór od wspólnej i bardzo popularnej „Belgijki”. Po tańcach tańczonych w parach i po krótkiej przerwie rozpoczęliśmy tzw. tańce linearne. Ta forma aktywności nieco rozluźniła atmosferę, a uśmiechnięci animatorzy, wprowadzili i swoim świadectwem pokazali uczestnikom prawdziwą salezjańską radość.

Dalsza część imprezy odbywała się na sali Teatralnej. Zebrani uczestnicy mogli lepiej poznać oratorium, ponieważ zaangażowani w różne akcje animatorzy opowiedzieli im o nich. W prezentacji nie mogło zabraknąć przedsięwzięć takich jak: cztery turnusy wakacyjnych półkolonii dla dzieci i młodzieży, kajaków na rzece Hańczy, kolonii nad morzem, pielgrzymki do naszej Matki, czyli na Jasną Górę, wolontaryjnego, ale i jakże ciekawego wyjazdu na Ukrainę, piątkowych koncertów z serii: „Boskie Granie” oraz Jackowego Grania, czyli obchodów Święta Patrona Miasta Oświęcim świętego Jana Bosko.

Po wszystkich przemowach nadeszła pora na spotkania w grupach. Każdy animator oraz osoby jemu przydzielone, miały teraz czas dla siebie, czas na chwilę odpoczynku. Jednak musieli w tym właśnie momencie wymyślić nazwę grupy, okrzyk oraz przede wszystkim, i to był główny cel każdego spotkania, mieli się zintegrować, gdyż współpraca, szacunek i umiejętność pracy w grupach, były potrzebne w ukończeniu i zwyciężeniu w zaplanowanej grze terenowej zaplanowanej na godziny nocnej.

Dobra Noc Oratoryjna nie mogła odbyć się bez Mszy św., w której brali udział wszyscy uczestnicy, dając tym samym piękne świadectwo wiary. Tegoroczna liturgia różniła się nieco od poprzednich, gdyż tym razem nie miała ona charakteru typowej Mszy uwielbieniowej, która miała miejsce rok temu. Wdzięczność Bogu za okazane łaski wszyscy razem pokazali, a właściwie wyśpiewali i wyklaskali w utworze: „Boża Twa Łaska”. Po Eucharystii na młodzież czekały przygotowane wcześniej, przepyszne prażone.

Kulminacyjnym i tym samym ostatnim punktem DNO była gra terenowa, która odbywała się w nocy na terenie całego Dzieła Salezjańskiego, nie tylko wewnątrz budynków, ale i na świeżym powietrzu. Tegoroczny motyw przewodni opowiadał o postaciach z różnych bajek i lektur szkolnych, które uciekły z książek, uciekły z biblioteki i powędrowały w świat. Wśród nich znajdowała się m.in.: Ania z Zielonego Wzgórza, Zuzanna z Narnii, Calineczka, czy Alicja z Krainy Czarów. Uczestnicy całą noc, a właściwie poranek biegali i wykonywali zadania, które nie należały do najprostszych i zawsze miały w sobie jakiś haczyk. Na szczęście wszystkim udało się je ukończyć i szczęśliwie wrócić na salę Teatralną, gdzie odbywało się zakończenie i podsumowanie. Tegoroczne DNO zakończyliśmy wspólnym tańcem oraz podziękowaniami dla wszystkich organizatorów. Po tym zadowolona i zmęczona po nieprzespanej nocy młodzież, nad ranem wróciła do domów.

Zuzanna Bratek
Foto: Marta Pająk

« z 5 »

Szkołę czas zacząć!

1 września 2021 rozpoczął się sto dwudziesty drugi rok szkolny w murach oświęcimskiego Casa Madre. Po udanych i słonecznych wakacjach, 1101 uczniów z uśmiechem na twarzy i zapałem do pracy przyszło na spotkanie ze swoimi rówieśnikami oraz wychowawcami. Oczywiście najpierw, społeczność szkoły spotkała się na uroczystej liturgii, która ze względów sanitarnych została podzielona na dwie tury.

Msza Święta rozpoczęła się powitaniem przez Dyrektora Dzieła Salezjańskiego, ks. Dariusza Bartochę, uczniów klas pierwszych, starszych uczniów oraz kadrę nauczycielską, w której nastąpiły zmiany: do grona pedagogicznego dołączyło ośmiu nowych nauczycieli, nowi katecheci, a do kadry internatu, w której zmienił się kierownik, dołączyło dwóch nowych kleryków asystentów.

Słowami powitania, Ksiądz Dyrektor dodał otuchy pierwszoklasistom, ciesząc się z ich obecności i życząc udanego roku w nowym miejscu, które za kilka tygodni zostanie rozpoznanie i stanie się bliskim. Eucharystii przewodniczył ks. Zygmunt Kostka, głosząc do zgromadzonych Słowo Boże, które nawiązywało do czytanego Listu św. Pawła Hymnu o Miłości. Wikariusz Inspektora podkreślił, że miłość jest najważniejszą i największą wartością w życiu, i że nie można wierzyć ludziom, którzy twierdzą, że miłości po prostu nie ma. Słowa te poparł autentycznymi przykładami, z którymi zetknął się osobiście, dzięki czemu głoszone kazanie było ciekawe i  inspirujące dla zebranej w Sanktuarium młodzieży.

Dzięki zaangażowaniu uczniów naszej szkoły, którzy wraz z ks. Arturem Siewargą przygotowali i przeczytali specjalne komentarze i wezwania modlitwy wiernych oraz nieśli dary w procesji, sprawowana liturgia stała się dla uczestników czymś bliższym. Całość dopełniła piękna oprawa muzyczna, którą zapewnił zespół szkolny, prowadzony przez p. Małgorzatę i Piotra Mireckich.

Na koniec, zebraną społeczność uroczyście powitał również Dyrektor szkoły, ks. Mirosław Gajda, życząc wszystkim, aby ten rozpoczynający się rok szkolny, w całości odbył się stacjonarnie i aby wszyscy razem spotkali się za 10 miesięcy w czerwcu i rozpoczęli kolejne wakacje.

Po zakończonej liturgii młodzież udała się na spotkanie w klasach, gdzie wychowawcy serdecznie ich powitali i przekazali plan pracy na nadchodzący rok. Jednak największą radość sprawiły rozmowy z kolegami i koleżankami, dzielenie się wakacyjnymi wrażeniami  po dwóch miesiącach rozłąki.

Życzymy wszystkim, aby nowy rok szkolny był bardzo owocny, obfitował w wiele dobrych ocen i aby zdobyta wiedza dawała satysfakcję uczniom i nauczycielom.
Powodzenia!

Zuzanna Bratek
Foto: Małgorzata Płaczek, Wojciech Zięcina sdb

Zakończenie roku szkolnego

25 czerwca 2021 r. w naszej szkole odbyły się uroczystości związane z zakończeniem roku szkolnego. Każdy z nas niecierpliwie oczekiwał na ten dzień z powodu zbliżających się upragnionych wakacji. Możemy się wspólnie zgodzić, że ten rok był zdecydowanie jednym z dziwniejszych w historii szkoły. Pandemia i związany z nią lockdown udowodniły, że nic nie może nam zastąpić spotkania z przyjaciółmi i bliskimi. Dlatego wizja wakacji i spokojnego spędzania z nimi czasu była dla wszystkich czymś wspaniałym.

Podczas zakończenia uczestniczyliśmy w uroczystej mszy świętej, podczas której podziękowaliśmy Bogu za minione miesiące. Żegnaliśmy także księży oraz kleryków, którzy rozstają się z naszą szkołą. Wielu uczniów na pewno będzie za nimi tęsknić, jednak nie ma czemu się dziwić. Zawsze służyli oni uśmiechem, dobrym słowem i radą. Tak będziemy ich wspominać.

Msza Święta była okazją do wspólnego zjednoczenia się. Dzięki pięknemu śpiewowi i oprawie muzycznej, za którą odpowiedzialny był zespół „Fausystem” mogliśmy jeszcze lepiej przeżyć to wydarzenie. Jednocześnie na każdej z dwóch mszy świętych żegnano salezjanów, którzy po wakacjach rozpoczną racę w innych miejscowościach: ks. Ireneusza Piekorza kierownika internatu i ks. Andrzej Polichta kierownika Oratorium.

Na krótkiej akademii zostali także wyróżnieni uczniowie, którzy w ubiegłym roku szkolnym wykazali się dużą wiedzą i bardzo dobrymi osiągnięciami w nauce. Udowodnili, że mimo ciężkiej sytuacji nadal mogą osiągnąć wiele. Serdecznie gratulujemy wszystkim nagrodzonym!
Po akademii rozeszliśmy się do klas, gdzie nastał czas pożegnania z nauczycielami i wychowawcami. Na pewno będziemy za nimi tęsknić w niektórych momentach wakacji. Jednocześnie pamiętajmy, aby ten czas spędzić bezpiecznie i radośnie, tak abyśmy już we wrześniu wszyscy spotkali się ponownie. Do zobaczenia!

Oliwia Noras
Foto: Małgorzata Płaczek, Wojciech Zięcina sdb

Internackie ognisko powrotu

Z wielką radością wróciliśmy do internatu, naszego drugiego domu. W środku gorącego czerwca zorganizowano ognisko dla wszystkich internistów. Po studium zeszliśmy na dziedziniec szkoły i zobaczyliśmy już rozpalone ognisko. Część z nas poszła grać w siatkówkę, a inni siedzieli przy stole i rozmawiali. Było wesoło i radośnie. Mieliśmy okazję poznać księdza Michała Libora, który przyjechał do nas z Przemyśla. Po wspólnej modlitwie zasiedliśmy do stołu, aby wszyscy zjeść kolację. Swoją obecnością zaszczycili nas dyrektor ks. Dariusz Bartocha i dyrektor szkoły ks. Mirosław Gajda. Było radośnie, rodzinnie i przytulnie.
Kierownik internatu ks. Ireneusz przygotował wspaniały posiłek, a klerycy Damian Sukta oraz Aleksander Ficek zadbali o świetną atmosferę. Wspaniałe zdjęcia z tego dnia zrobił dla nas Brat Wojciech Zięcina. Pani Ela i Pani Teresa rozmawiały i żartowały z nami. Spędziły z nami ten cudowny czas. Wieczór był bardzo ekscytujący. Wszyscy byliśmy bardzo zadowoleni. Na zakończenie cudownego wieczoru, jak to mamy w tradycji, zrobiliśmy grupowe zdjęcie na schodach przed szkołą.

Dawid Bies
Foto: Wojciech Zięcina sdb

No Images found.

Konkurs o św. Janie Bosko

Od kilku lat, każdego roku w Salezjańskich Szkołach w Oświęcimiu organizowano dla klas pierwszych  konkurs o św. Janie Bosko. Tego dziwnego roku szkolnego 2020/2021 wszystko było inaczej i konkurs też odbywa się w innym czasie. Do pierwszego etapu, który był testem, przystąpili uczniowie wszystkich klas pierwszych.

W piątek 21 maja odbył się II etap konkursu o św. Janie Bosko. Wzięło w nim udział 26 najlepszych uczniów, z poprzedniego etapu konkursu. Uczestnicy zmierzyli się z trzydziestoma niełatwymi i bardzo szczegółowymi pytaniami dotyczącymi życia Ojca i Nauczyciela młodzieży. Najlepsza piątka wyłoniona z tego etapu, spotka się ze sobą i z jury w wielkim finale, który odbędzie się jeszcze w tym roku szkolnym.

Franciszek Janyga sdb
Foto: Franciszek Janyga sdb

Życzymy maturzystom

Drodzy Maturzyści,

pewnie myśląc o zakończeniu nauki i pożegnaniu z murami szkoły po kilku latach w niej spędzonych, wyobrażaliście sobie uroczysty apel, galowe stroje, przemówienie dyrektora, nagrody i dyplomy oraz ostatnie spotkanie z wychowawcami, może kilka łez wzruszenia. Niestety w obecnej trudnej sytuacji zakończenie roku klas maturalnych musi wyglądać zupełnie inaczej. Mimo tej nietypowej sytuacji chciałbym Wam życzyć powodzenia na nowej drodze życia.

Fragment Waszej drogi życiowej związany ze szkołą salezjańską powoli dobiega końca. Gratuluję tym, którzy osiągnęli najlepsze wyniki w nauce. Przed Wami bardzo ważny egzamin maturalny. Jestem przekonany, że mimo trudnego czasu jesteście dobrze przygotowani do egzaminu dojrzałości. Chcę Was zapewnić, że w dniach egzaminów będziecie w naszych sercach w sposób szczególny. Mam nadzieję, że uzyskane w szkole przygotowanie do dorosłego życia, pozwoli Wam pomyślnie zrealizować wasze plany i marzenia. Dziękuję wychowawcom klas maturalnych za trud i wysiłek w codziennym towarzyszeniu. Żegnając się, życzę Wam optymizmu i wiary w dążeniu do obranego celu.

ks. Mirosław Gajda – dyrektor szkoły

W filmie życzenia składają nauczyciele, wychowawcy i salezjanie, a wszystko zaplanował i zakończył Samorząd Szkolny. Montaż Kacper Kukla 2LE.
Foto: Gerd- Altmann z Pexels.com

Teatr, ach teatr

Międzynarodowy Dzień Teatru to dobry moment, aby zastanowić się, jak można wykorzystać werwę, talent i mnóstwo energii w efektywny sposób…

Grupa teatralna, działająca w naszej szkole już od wielu lat, z pewnością zna odpowiedź na to pytanie!

Wśród wielu sukcesów na ogólnopolskich młodzieżowych anglojęzycznych przeglądach teatralnych warto wymienić ten, który nasi uczniowie odnieśli w marcu 2019 r. Udział w XIV Krakowskim Festiwalu Małych Form Teatralnych w języku angielskim w krakowskim teatrze Variete zaowocował zajęciem 1 miejsca i wyróżnieniami naszych młodych aktorów.

Spektakl „Mamma Mia”, czyli historia pełna miłości, muzyki i tańca, zafascynował publiczność i zyskał uznanie jury złożonego z profesjonalnych aktorów!

Ale historia sukcesów naszej grupy teatralnej, prowadzonej niezmiennie przez anglistkę, scenarzystkę, reżysera i osobę wielu talentów –  Panią Różę Grzywacz – zaczęła się w roku 2012, gdy młodzi aktorzy przebojowo wtargnęli na podium krakowskiego festiwalu, wystawiając sztukę „Oskarżeni o komedię”. Kolejne lata przyniosły liczne nagrody i wyróżnienia, zarówno w Krakowie, na wspomnianym już Festiwalu Małych Form Teatralnych, jak i w Warszawie na Ogólnopolskim Przeglądzie Szkolnych Przedstawień Anglojęzycznych MiniGlobe.

Za każdym razem nasi aktorzy mogli się poszczycić wyjątkowymi sukcesami, zyskując uznanie jury, jak i publiczności, ale przede wszystkim mogli doświadczyć niepowtarzalnych emocji i systematycznie rozwijać swoje umiejętności.

W poprzednich latach na pierwszych miejscach obu festiwali znalazły się kolejno sztuki: „Hołd lataniu” oraz „Romeo i Julia – sześć pracowitych dni”.

Natomiast spektakle „Poskromienie złośnicy” i „Sister Act” otrzymały pierwsze miejsca w Krakowie. Z kolei sztuka „Arszenik i stare Koronki” i wspomniane już „Poskromienie złośnicy” nagrodzone zostały drugim miejscem w Warszawie.

Do tej pokaźnej już listy sukcesów doliczyć trzeba wielokrotne wyróżnienia naszych pierwszo- i drugoplanowych aktorek i aktorów, których talenty i wyjątkowość zyskały uznanie w oczach członków jury obu przeglądów.

Niezapomniane emocje i poczucie satysfakcji z osiągniętego celu – za każdym razem gwarantowane i bezcenne – więc jeśli świat teatru jest Ci bliski i chcesz realizować swoje pasje w nowej szkole – to jest miejsce właśnie dla Ciebie!

Marta Sitek
Foto – alfabetycznie: Dariusz Bartocha sdb, Paweł Gacek sdb, Marek Noworyta, Mariusz Komajda, Małgorzata Płaczek, Wojciech Zięcina sdb.

Informacje o teatrach na: https://salezjanieoswiecim.pl/teatr/.

« z 2 »

Laur w konkursach matematycznych

Obecny rok szkolny jest trudnym czasem dla uczniów, szczególnie tych, którzy mają przed sobą ważne egzaminy. Jeszcze trudniej znaleźć motywację do nauki i do poszerzania swojej wiedzy ponad to, co jest w podstawie programowej. Dlatego też wielkie słowa uznania należą się Antkowi Wątrobie z klasy 3Le, który znalazł w sobie tyle motywacji, aby przygotować się do dwóch konkursów matematycznych organizowanych przez uczelnie wyższe. Antek przebrnął  przez pierwszy etap Konkursu o Złoty Indeks Politechniki Krakowskiej oraz Konkursu o Złoty Indeks Politechniki Śląskiej. W ostatnim tygodniu odbyły się etapy finałowe tych konkursów.

Miło nam poinformować, że Antek został laureatem II stopnia Konkursu o Złoty Indeks Politechniki Krakowskiej. Ogromnie mu gratulujemy! Dzięki temu sukcesowi Antek otrzyma dodatkowe punkty w postępowaniu rekrutacyjnym, zgodnie z zasadami określonymi w uchwale Senatu uczelni. Wierzymy mocno, że w drugim konkursie Antek również odniesie sukces. Trzymamy kciuki!

Krzysztof Kozik
Foto: archiwum Antoni Wątroba

Dzwonnik na scenie

Salezjańska sala Teatralna była świadkiem już niejednej artystycznej aktywności młodzieży. Stąd nie zdziwiło mnie, że jak tylko warunki sanitarno-epidemiczne pozwoliły na spotkania, nawet w zawężonym gronie, planowano organizowanie prób. Usłyszałem, że tym razem chodziło o Dzwonnika. Co prawda trochę zaskoczyła mnie przewidywana ilość uczestników prób, ale pomyślałem, że jest to przeszacowanie tak na wszelki wypadek. W mediach społecznościowych zaczęły pojawiać się zaproszenia na casting, co jakiś czas wpisy przypominały o Dzwonniku, który nadejdzie.

Wreszcie dowiedziałem się, kto stoi za tą inicjatywą. Znajomo brzmiące nazwiska przypomniały mi Tango Mrożka wystawione jesienią 2017 roku. Wypróbowany i doświadczony zespół pozwalał przypuszczać, że powstaje spektakl o niepośledniej jakości. Szczęśliwie, mimo trzykrotnie planowanej wizyty na próbach, nie udało mi się zobaczyć więcej niż po kilkanaście sekund różnych scen. Napisałem szczęśliwie, bo tym bardziej mogła mnie zaskoczyć premiera i widowisko w całej krasie. Tak trzeba raczej mówić o widowisku taneczno- muzycznym niż o spektaklu. Całość tego przedsięwzięcia jest dziełem młodzieży. Scenariusz i reżyseria, kostiumy i dekoracje, choreografia i makijaż, organizacja prób i widowni, po prostu wszystko, co możemy spotkać w zawodowym teatrze.

Nastał wreszcie 3 października, sobotni wieczór przesiąknięty emocjami związanymi z premierą. Zespół zadbał o wolontariuszy zapraszających na salę i wskazujących miejsca, które i tak w znacznej części oznaczone były nazwiskami zaproszonych gości. W jednym z mediów społecznościowych można było zarezerwować sobie miejsce na widowni, a tuż przed spektaklem odtworzono nagranie z przypomnieniem o warunkach sanitarnych, przerwach, z prośbą o wyciszenie telefonów i nierobienie zdjęć.

Zaczęło się. W świetle reflektora ujrzeliśmy, ubranego na czarno siedzącego za ciemnym stole w czarnym surducie Victora Hugo, ciszę towarzyszącą zapisywaniu tekstu przez mistrza, przerwał uroczy głos pokojówki Claire, ubranej także w czarną sukienkę. Scenę, prócz reflektorów, rozjaśniały uśmiechy aktorów i białe elementy ich garderoby. Można było doświadczyć wytworności. Od tej pory scena z minuty na minutę wypełniała się coraz większą ilością aktorów, kolorów i dźwięków. Klasycznych dialogów było niewiele. Kolejne grupy tancerzy z układami choreograficznymi ubogacały muzyczny, a właściwie wokalny przekaz treści sztuki. Scenę zagospodarowano tak, by akcja mogła odbywać się w kilku planach. Cyganka, choć dziś podobno powinno się powiedzieć Romka Esmarealda bezbłędnie radziła sobie z łączeniem partii wokalnych z tanecznymi, choć jedna i druga wymagała sporo wysiłku. Quasimodo wspinał się po „murach” katedry niczym współcześni zdobywcy drapaczy chmur, nie tracąc ani na chwilę duszy Quasimodo ukształtowanej przez Frollo. Sędzia samym wejściem na scenę wprowadzał chłód i mroczność tak mocno kontrastującą z rozśpiewanym, biegającym z szyderczym uśmiechem Królem Cyganów. Na finał spektaklu scena zapełniło ponad 30 aktorów, tancerzy i statystów. Jak przystało na premierę były kwiaty, podziękowania, uściski, łzy radości i wielkie wzruszenie. „Trzem tenorom” trochę spadło ciśnienie, a rodzice znów poczuli się uniesieni.

Dariusz Bartocha sdb
Foto: Mariusz Komajda

 

Organizacja i obsada.

Organizacja, scenariusz i reżyseria: Stefan Andruszko, Stanisław Juszczyk i Jan Lelito.

Obsada:
Quasimodo – Stefan Andruszko; Esmeralda – Monika Krajniewska; Febus – Hubert Hertig; Król Cyganów – Filip Komajda; Sędzia Frollo – Jan Lelito; Victor Hugo – Paweł Prokopowicz; Pokojówka Claire – Joanna Urbańczyk;  Cygan Alosza – Aleksander Juszczyk;  Cyganka Ezme – Natalia Janiga;  Paryżanin Lukas – Tymoteusz Kurzyński;  Archidiakon – Andrzej Kolasa oraz jako tańczący Paryżanie/Cyganie/Strażnicy – Aleksandra Zając, Amelia Rachwał, Anna Pyrda, Anna Jawień, Anna Sołtysik, Karolina Mazańska, Natalia Mazańska, Marianna Juszczyk, Aleksandra Walichrad, Jan Błaszcz, Piotr Żak, Maciej Palus, Maja Lepianka, Hanna Grabiec, Karolina Nowak, Inez Sanak, Ewa Paszek oraz Tymoteusz Kurzyński.

Nagrania oraz nagłośnienie – Wojciech Kościelniak i Jakub Wysogląd.
Oświetlenie: Grzegorz Tabor, Krzysztof Selwestrowicz i Hubert Dżyżdżyk.
Choreografia – Karolina Mazańska oraz Stefan Andruszko.
Scenografia i kostiumy, projekt i wykonanie – Jan Lelito (z pomocnikami).
Charakteryzacja – Zuzanna Mrzygłód-Hertig oraz Aleksandra Kuras, Ewa Paszek i Natasza Szałaśny.
Fotografia: Mariusz Komajda; http://mariuszkomajda.pl/

Spektakl muzyczny „Dzwonnik” to projekt teatralny przeprowadzony przez Oratoryjną Grupę Teatralną z Oratorium św. Jana Bosko w Oświęcimiu. Spektakl powstał na motywach powieści Victora Hugo „Katedra Najświętszej Maryi Panny w Paryżu”. Twórcy scenariusza czerpali inspirację z musicalu „Notre Dame de Paris” (muzyka – Richard Cocciante , 1998) oraz z animacji pt. „Dzwonnik z Notre Dame” (muzyka – Alan Menken, 1996). Utwory wykorzystane w spektaklu pochodzą z obu tych dzieł, natomiast część aranżacji na potrzeby spektaklu przygotował Marcin Majcherek.  Widowisko miało premierę 3 października i zostało jeszcze wystawione 4, 10 i 11 października 2020 roku. Projekt był współfinansowany z urzędu miasta Oświęcim.

« z 2 »