Ilu do „Tanga”?

Bo do „Tanga” potrzeba siedmiu+

Pewnego dnia absolwent naszej szkoły, Stanisław Juszczyk, przeczytał pewien dramat, który go zaszokował i jednocześnie oczarował. Zadzwonił do swego przyjaciela, również absolwenta salezjańskiego liceum, Dariusza Lichańskiego: Darek, robimy to!

W ten oto sposób rozpoczęła się przygoda teatralna ze sztuką Sławomira Mrożka pt. Tango. Pomysł był. Reżyser był, a nawet dwóch. Scenariusz został opracowany. Omówiono szczegóły dotyczące dekoracji, muzyki, oświetlenia. Pozostała kwestia doboru obsady. I tak w rolę Artura, władczego, pragnącego przywrócić stare normy i zasady, wcielił się Mikołaj Komajda, absolwent klasy o profilu technik pojazdów samochodowych. Wyzwoloną Alą, narzeczoną głównego bohatera została Florentyna Matejko, uczennica Liceum Ogólnokształcącego im. Stanisława Konarskiego. Również z tej szkoły pochodzi odtwórczyni roli Eleonory, Joanna Urbańczyk, która kilka lat wcześniej uczęszczała do salezjańskiego gimnazjum. Odpowiedzialny za całe przedsięwzięcie Stanisław Juszczyk postanowił wcielić się w artystę-buntownika imieniem Stomil, męża Eleonory. Postać prymitywnego i niezbyt inteligentnego Edka idealnie zagrał Stefan Andruszko, uczeń klasy pierwszej La, a rodzeństwo – niepewnego i sztywnego Eugeniusza i szaloną, ekscentryczną Eugenię – zagrali uczniowie z klasy trzeciej Lc: Jan Lelito i Justyna Szymczyk. Większość tych osób udziela się jako animator lub wolontariusz w naszym oratorium.

Kiedy młodzież bawiła się na wakacjach, wędrowała górskimi szlakami czy zażywała kąpieli słonecznych, na scenie salezjańskiej trwały próby. Niektóre krótkie, inne natomiast długie i wyczerpujące. We wrześniu trzeba było podzielić czas między szkołę a teatr. Często aktorzy poświęcali weekendy, by w końcu wystawić sztukę idealną.

Wreszcie nadszedł czas premiery – 29 września 2017 roku. Na kilkanaście minut przed spektaklem sala zapełniła się po brzegi. Przyjaciele, rodziny, absolwenci szkoły, nauczyciele… Niektórzy widzowie przejechali aż kilkadziesiąt kilometrów, by na scenie ujrzeć bliską osobę w teatralnej roli. Wszystkich zebranych powitał Dariusz Lichański, który zadedykował spektakl nieobecnemu Dawidowi Szydle. Kurtyna poszła w górę!

Od pierwszej minuty sztuka bawiła publiczność. Gra w karty, katafalk, absurdalne sytuacje, eksperyment teatralny Stomila (w którym to lalkami zostali Marianna Juszczyk i Antoni Cichy, również wolontariusze oratorium), zaręczyny Artura i Ali wywoływały fale śmiechu na widowni. Aktorzy, reżyserzy, charakteryzatorzy zostali nagrodzeni gromkimi brawami. Każdy z występujących otrzymał różę, a Staszek i Darek za owocną współpracę otrzymali ręcznie robione maskotki z włóczki oraz oprawione w ramy plakaty spektaklu.

Na koniec wystąpił ksiądz dyrektor Dariusz Bartocha. Zwrócił uwagę na to, że Tango jest sztuką uniwersalną i to od nas samych zależy, w którym jej momencie się znajdujemy.

Spektakl zostanie wystawiony również 18 października 2017 roku o godzinie 17:00 w Oświęcimskim Centrum Kultury w ramach V Tygla Teatralnego.

Justyna Szymczyk
Foto. Mariusz Komajda