W sali wypełnionej po ostatnie rzędy uczestnikami, wśród znamienitych osób znaleźli się także członkinie Rady Generalnej CMW, jak również ks. Gildasio Mendes, radca generalny ds. komunikacji społecznej Salezjanów Księdza Bosko, i Antonio Boccia, światowy koordynator Stowarzyszenia Salezjanów Współpracowników.

S. Leslie Sandigo, radna generalna ds Rodziny Salezjańskiej CMW, rozpoczęła ceremonię powitaniem wszystkich przybyłych i tych, którzy połączyli się online, a następnie poprowadziła modlitwę wprowadzającą, skoncentrowaną na pokoju: “Razem, jako Rodzina Salezjańska, chcemy podziękować ks. Stefano za dar Wiązanki, który zachęca nas do patrzenia w tym samym kierunku, podążając śladami Księdza Bosko i początków naszego charyzmatu, odpowiadając na potrzeby młodych ludzi i dzisiejszego społeczeństwa, którzy wołają o pokój, nadzieję i zakończenie wojen. Jesteśmy wezwani, jako Rodzina, do dawania siebie i budowania pokoju tam, gdzie jesteśmy”.

Następnie s. Sandigo zaprezentowała komentarz wideo do Wiązanki, zrealizowany przez “IME Comunicazione”; ten właśnie tutaj został pokazany po raz pierwszy.

“Miejcie nadzieję w Panu, bądźcie mocni, niech się pokrzepi wasze serce i w Panu pokładajcie nadzieję” (por. Ps 27). Tam, gdzie teraźniejszość krzyczy, tam nasza nadzieja musi dojść do głosu w całej mocy. Ale jak to zrobić?”. Tak zaczyna się ten film, który poprzez historie młodych ludzi z różnych części świata, komentowane przez ks. Stefano Martoglio, opowiada o drodze nadziei w codziennym życiu, z marzeniami, oczekiwaniami, troskami: „Nadzieja nie jest przekonaniem, że coś pójdzie dobrze bez względu na wszystko, nie jest czymś, co usuwa nasze zmartwienia, ale pewnością, że coś ma sens, bez względu na rezultat”.

Po wideo s. Ausilia De Siena, radna generalna ds. komunikacji społecznej CMW, otworzyła debatę, w czasie której Flaminia, uczennica liceum córek Maryi Wspomożycielki w Rzymie, i Antonio, młody prezenter stacji radiowej, przeprowadzili na scenie rozmowę z ks. Martoglio, która dotyczyła właśnie treści Wiązanki 2025. Przywołując wzruszający moment otwarcia Drzwi Świętych w Bazylice św. Piotra wieczorem w dniu 24 grudnia, wikariusz Przełożonego Generalnego przypomniał, że istotą życia chrześcijanina jest “zakotwiczenie się w Chrystusie”, a tematem Jubileuszu 2025 jest właśnie “nadzieja na spotkanie z Chrystusem”.

Ks. Martoglio, kontynuując, wskazał również na “podwójny ruch nadziei: najpierw Boga ku nam, a następnie nas ku Bogu”, ponieważ często, jak zauważył, “wybieramy przeciwną drogę, stawiamy siebie w centrum… “Ale jubileuszowa nowina jest taka, że Bóg wierzy w ciebie, Bóg pokłada nadzieję w tobie, Bóg pokłada nadzieję w ludzkości!”.

W tej rozmowie zostały również poruszene inne kwestie, od wyzwań edukacyjnych po kulturę marnotrawstwa, od sposobów budzenia nadziei w młodych ludziach i całym społeczeństwie, po zaangażowanie misyjne, które musi angażować całą Rodzinę Salezjańską na polu głoszenia chrześcijańskiego przesłania. Wikariusz Przełożonego Generalnego wskazał dalej na nadzieję jako energię życiową pochodzącą od Boga, która wzbudza i porusza najgłębsze struny ludzkości, która pozwala działać i angażować się nawet tam, gdzie przyszłość wydaje się zagrożona z powodu wojen, ubóstwa, migracji, wyzwań środowiskowych.… Zaznaczył przy tym, że “młodzi ludzie nie tyle są przyszłością, ale teraźniejszością ludzkości”, jak często twierdził to ks. Pascual Chávez Villanueva, emerytowany Przełożony Generalny, po czym zachęcił do pójścia naprzód z ufnością, przypominając ostatnie słowa Księdza Bosko:“Avanti, sempre avanti” (Naprzód, zawsze naprzód).

Po wypowiedziach i pytaniach z sali, s. Chiara Cazzuola zakończyła to spotkanie, dziękując ks. Martoglio za te piękne i bogate treści Wiązanki, “która może oznaczać dla nas, jako Rodziny Salezjańskiej, drogę i odnowę naszego osobistego i wspólnotowego powołania, jako że dzielimy wspólnie wielki charyzmat, jak również – ożywienie naszego ducha misyjnego”.

Na koniec niektórzy przedstawiciele Rodziny Salezjańskiej i jedna misjonarka zapalili lampki od świecy symbolizującej Chrystusa, zobowiązując się do wniesienia tego światła w swoje codzienne obszary zaangażowania, „aby być rzecznikami pokoju, mężczyznami i kobietami nadziei”.